JOURNAAL, week 43

Van Warmerdam

ZONDAG Belvédère, Oranjewoud. Zoals verwaarloosde beuken naar bokashi hunkeren zo hebben wij zin in

Schatz

cultuurshotjes. Combinaties met Friesland hebben een pre. Belvédère is een favo museum: schitterend gelegen in een parkachtig landschap met wildebloemenweides, waterpartijen, bomen en buitenkunst. Mooie architectuur. Klein van opzet. In een uurtje zie je alles. Een gevarieerde, inspirerende collectie. Figuratief naast abstract. Uitbundig naast ingetogen. Benner naast Mankes naast Hansen. Prachtige (zelf)portretten. En een bijzondere verkoopafdeling: zo’n vijftig werken aan de wand. Interesse? Dan een mail naar de maker, die een prijs noemt. Nog nooit eerder gezien in een museum.

S. de Vries

MAANDAG Heb je tijd over en wil je wat betekenen voor iemand van buiten Nederland, dan heb je in Groningen minimaal drie kansen: My Local Friend, Buddy to Buddy en Humanitas. Ik ken alle drie. Via My Local Friend werd ik drie jaar geleden gekoppeld aan een Sloveense student medicijnen die Nederlands wil leren. De organisatie nodigde me in drie jaar twee keer uit voor een bijpraatsessie. Buddy to Buddy zet zich in voor vluchtelingen. Je verbindt je gedurende minimaal vier maanden aan de organisatie, hebt wekelijks contact met een vluchteling en volgt negen (!) groepsbijeenkomsten. Ook verwacht BtB dat je een maandelijkse financiële bijdrage stort om de oprichting van een landelijke stichting mogelijk te maken. Humanitas verbindt (naast vele andere activiteiten) statushouders met taalmaatjes, die eens per week contact hebben. Mijn idee is dat My Local Friend vooral voor studenten bemiddelt, Buddy to Buddy voor jongeren en Humanitas voor jong en oud.

WOENSDAG Het Planetarium van Eise Eisinga (1744 – 1828) was nog een blinde vlek. En dat terwijl ik ooit in Franeker werkte (aan C.S.G. Anna Maria van Schurman). Vol verbazing en bewondering kijken we naar het stuk huisvlijt. Eisinga was een genie. Een multitalent, hij was ook een wolkam- en wolverfspecialist. Omdat een imbeciele godsdienstfanaat, een dominee uit Bozum, het einde der tijden voorspelde vanwege een vermoede planetenclash, dacht de jonge Eise: laat ik eens bewijzen dat dat onmogelijk is en bouwde aan het woonkamerplafond een installatie die de werking van de planeten toont. Eise is ook een activist, hij verzet zich tegen prinsgezinden, wordt veroordeeld, gevangen gezet en voor vijf jaar verbannen. Hij doet me denken aan tijdgenoot Salomon Levy (1750 – 1798), een vrijheidsstrijder die zijn vrijheidsdrang met de dood moet bekopen. Ik lees dat een naamgenoot, Cornelis Jacobs van der Meulen, een collega-planetariumbouwer van Eise is. Ik noem ‘m alvast omke Knillis.

DONDERDAG De première in Forum van The Apprentice, over de beginjaren van Trump is redelijk bezocht. Na afloop vallen adjectieven als villein, ijdel, zelfingenomen, vals, agressief, egoïstisch, plat, narcistisch over elkaar heen. Het is een film over een kapitalist die over lijken gaat in een zwak bestuurde maatschappij. En een film over chantabele bestuurders met ruggengraten als weke bananen & vriendschap die geen vriendschap is. We herkennen de echte Trump en vragen ons af of deze film Kamala Harris in het zadel zal helpen of juist niet. De mooiste rol is wellicht die van advocaat Roy Cohn. Fascinerend.

VRIJDAG De duiventil van camping Pieterom in Sleen, die ik zo’n 20 jaar geleden bouwde met hulp van zoons I en II is aan groot onderhoud toe. Tussen 2010 en 2023 kwam er van onderhoud helaas niets. Ik ga Yvonne en Thomas voorjaar 2025 assisteren. Zo probeer ik bij te dragen aan de sierduivenstand. Duiven horen bij dorpen en steden als regiotalen, kaasverkopers, fatbikes, ijssalons, rochelende junks en draaiorgels in winkelstraten. Ik compenseer mijn diepe schaamte voor de door velen in stad Groningen aanvaarde passief-agressieve acties tegen duiven: het mengen van anticonceptionele supplementen aan duivenvoer. Valse voorwendselen als zouden er teveel duiven zijn argumenteren het dierenleed.