De grote gewetensvraag is natuurlijk: zingen we mee omdat we graag Amsterdamse zorgcliënten een onvergetelijke middag bezorgen of is het een puur egoïstisch verlangen lekker in het Concertgebouw te zingen.
Ons in zwart gestoken kwartet nestelt zich in een stiltecoupé, twee zijn bang voor teveel prikkels voorafgaand aan het concert in 020. Een PWC-consultant die online knoeit met een examen houdt ons scherp. Het wordt lezen i.p.v. kletsen. Ik krijg de sensatie van mijn leven. Anjet Daanje beschrijft in ‘Suikerbeest’ een seriemoordenaar. Een op het oog brave huisvader uit Beijum moordt erop los. Bloederige details met afgehakte vingers en oren, opengesneden buiken als we Lelystad en Almere passeren. Daanje verrast me. Het contrast met mijn (jaja, vooringenomen) beelden van haar werk en met de fijne muziekmiddag straks is groot.
Ook trompettist Melissa Venema verrast. Gegil als ze in een spetterende rode jurk de podiumtrap afloopt. Haar outfit en spel sprankelen als een brute Moët & Chandon. Ze wijst het 300-koppige koor de weg en soleert later met een kerstmedley. Ik denk terug aan vroeger als Jilles Hamersma in Lytsewâld de kerkgemeente met zijn trompet begeleidt. Andy Booth op de vleugel is in topvorm. Organist Martin Mans knalt op het orgel, een gerestaureerde Maarschalkerweerd uit 1891. De zangsolo’s van Etty van der Mei, gestoken in ravissante haute couture van de bovenste plank, neigen naar perfectie.
De zaal zit vol met 1.500 zorgcliënten. Wij laten ons leiden door dirigenten Nan en Etty die een geölied duo spelen. We doen ons uiterste best. De wereldvreemde teksten kaatsen tegen de muren waarop gemarmerde componistennamen ons toeknikken. Anders dan in de literatuur gaat het bij kerstzang louter om de vorm. Harmonie, dynamiek, emotie, tonaliteit, vierstemmige samenzang in optima forma. Voor ons is dit concert een soort generale voor volgende week in de Martinikerk te Groningen. 
Dirigent Nan loopt door de zaal en biedt gasten kansen. Ontroerende beelden. Zoete melodieën verdrijven nare beelden uit dagelijks nieuws. Ook hier contrasteert de verre buiten- met de warme binnenwereld. We versterken dit gevoel als we het Rijks en vervolgens Le 4 Stagioni bezoeken.