(In delen I t/m X beschrijf ik mijn reis langs witte jassen na het diagnosticeren en wegsnijden van een kwaadaardig huidkankertje op mijn knie en een lymfeklier in mijn lies). Ik hoopte dat aflevering X het laatste artikel was maar er komt een vervolg. Na het nemen van een biopt vorige week, het zwarte puntje centraal in een moedervlek op de linker enkel werd verwijderd, kijk ik dagelijks even op MijnMartini.nl. Vandaag is het raak.
Ik lees wat ik hoopte te missen: een spreidend melanoom maar gelukkig wel superficieel, oppervlakkig, maar spreidend is wel spreidend. Godzijdank geen ulceratie (zweervorming). Maar dan: Invasieve tumor: ja met een Breslowdikte 0,4 mm. Heel ernstig is het allemaal niet. Na 5 jaar leven 95 % van de mannen nog en 90 % na tien jaar. Godver, denk ik, dat wordt wel weer opereren. Een cm eromheen wegsnijden.
Op de fiets, ergens bij Woudbloem overdenk ik de situatie en vloek ik enkele keren hartgrondig. Tegelijkertijd ben ik opgelucht en blij dat het een dunne huidkanker is. Voorbij Harkstede, bij Lageland en Luddeweer nog een paar keer godverdomme en dan is het klaar. Rustig pedaleer ik naar huis.
Als oud-docent geef ik nog graag cijfers. Een week geleden gaf ik de dermatoloog nog tien uit tien. Maar of ze dat ook echt verdient? Ik wees haar namelijk zelf op mijn enkel en op het zwarte pitje midden in de moedervlek. Zou ze het zonder mijn aanwijzing gezien hebben? Dat vraag ik me sterk af. Ik ga haar een volgende keer als ik haar zie adviseren bij consulten de patiënt te vragen of men wellicht zelf ergens ongerust over is, of ze zelf een plekje op het oog hebben. De meesten zullen zelf een idee hebben. Die hebben vooraf de SkinVision-app gebruikt. Even nauwkeurig koekeloeren en je weet bijna net zoveel als een jeugdige dermatoloog met een haastige blik.
Zij belt en vertelt: voor haar was het ook een verrassing dat de moedervlekkern een melanoom is. Vanwege de locatie, superstrakke oude atheïstische gelooide wielrennershuid bij de enkel, stelt ze een plastisch chirurg voor. Die zal, na een intake, 1 cm huid om het melanoom heen wegsnijden en dan, afhankelijk van de bevindingen, evt. kiezen voor huidtransplantatie; ik vraag vrouw I of ze een zacht bruin velletje wil afstaan. De weggenomen huid wordt vervolgens besnuffeld en beoordeeld door een patholoog en dan wordt bezien of er verdere stappen (lymfklierverwijdering) nodig zijn, iets wat niet wordt verwacht.