Als we op zondagmiddag 21 januari het plein oversteken naar het Veenkoloniaal Museum in Veendam zien we auto’s voorrijden. Ze stoppen als Ubertaxi’s voor de museumdeur. Mensen stappen behoedzaam uit en torsen grote Lidl-zakken mee. “Boordevol Ploegkunst,” hoor ik iemand zeggen. Een half uur vervroegd vanwege de grote aanmelding, begint Richard ter Borg kunstwerken van Ploegleden te taxeren. Rijp en groen, oud en nieuw, alles mag worden ingebracht. Op grote schaal wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt, meer dan honderd mensen komen langs. In een museumzaal zitten mensen te wachten.
Ik spreek een vriendelijk echtpaar dat relaxed op hun beurt wacht met een grote lijst voor zich, ingepakt in een wit laken van het logeerbed. Veel meer dan dat het een werk van Werkman is, kom ik niet te weten. Dat het niet een olieverfschilderij is, wil de meneer nog wel kwijt. Als bij griepvaccinaties bij de huisarts wordt af en toe een achternaam opgeroepen en dan tijgt men naar voren.Achter een tafel zit een secretaresse die streept en schrijft en turft en afvinkt dat het een lust is en de kunstdragers, met of zonder boodschappentassen, naar Ter Borg dirigeert.
Anders dan bij Kunst en Kitsch zit Ter Borg niet achter een tafel met een ronddraaiend plateau, maar staat hij in een hoek. Gedoseerd docerend spreekt hij de mensen toe over invloeden, periodes in de kunsten, gebruikte technieken, onleesbare signaturen, al dan niet gelukte herstelpogingen en meer. Ik spreek een vrolijke jongeman die zijn beurt afwacht. “Mijn vader is klusjesman en bij een klus wilde de huiseigenaar een schilderij weggooien. Mijn vader zei dat hij het wel wilde hebben. Het is een veelkleurig werk, een 
echte Arie Zuidersma. Ik ben best benieuwd wat de taxatie zal zijn.” Later zie ik de jongeman weer, buiten terwijl hij het parkeerplein oversteekt. “En, hoe ging het?” vraag ik hem. “Niet slecht, het werd op zo’n € 600,- tot € 800 getaxeerd.”
Nieuwsgierig geworden door de naam van een oud-plaatsgenoot (Zuidersma was een Emmenaar) google ik thuis de naam Arie Zuidersma (1925 – 2014). In een krantenartikel wordt hij ‘de laatste schilder van de oude Groninger Ploeg’ genoemd. ’Oké,’ denk ik, en verder? Ik word nieuwsgieriger en leer dat hij ongeveer tien jaar Ploeglid is geweest en dat Klompien belangrijk is geweest voor zijn ontwikkeling als schilder. Na tien jaar keerde hij de Ploeg weer de rug toe. Ik lees, terwijl mijn ogen steeds groter worden, dat een schilderij van Zuidersma bij Korst Van der Hoeff in Den Bosch was geveild. Het werk dat werd geschat op € 300,- tot € 400,- werd verkocht voor € 2790,-, mind you: het zevenvoudige, oftewel, om in bitcoincijfers te blijven: een stijging van 600%. Hopelijk leest de jongen dit.