Zondag De Martinikerk loopt vol. Nou ja, nog niet zo vol als bij het kerstconcert van het Grootkoor natuurlijk, maar orgelmuziekvol. Paar honderd man zeker. Het IMOCG¹-openingsconcert heet Venetiaanse Pracht met het blazerskwartet Les cornets noirs. Even hoop ik op ‘cornetists noirs’. Maar nee, vier witte mannen uit Zwitserland die ongehoord mooi spelen op aparte fluiten: dulciaan, twee zinken² en trombone. Ze staan vanuit (te) kleine openingen in het Schnitgerorgel hun best te doen. Centrale muzikale truc: samen met organisten Wiersinga en Van Doeselaar zoveel mogelijk echoën. Meesterlijk. Voor me zit een meneer die op het oog ongecontroleerde kleine schokkende handbewegingen maakt en constant ‘formidable’ en ‘incroyable’ inslikkend roept tegen zijn vrouw die haar nagels met Dior Vernis heeft gehighlight. Monsieur is misschien een dirigent uit de banlieues die de Olympische Spelen-herrie ontvlucht en nu op de camping in Middelstum-Noord staat. De muziek bekoort zeker en vast, maar ja Gabrieli, Allegri, Cima, Merulo, Valentini en Guami zijn mooie namen van Ducatiberijders op het TT-circuit maar halen het natuurlijk niet bij de letters b a c h, of is het de overkill aan herhalingen die mij parten speelt? In de pauze regeert Calvijn met een lange wachtrij, lauwe thee en haperende wifi. Burgemeesters die omgekeerde vlaggen tolereren zitten op de voorste rij.
Maandag Aan het eind van de warme dag fietsen we even naar het Hoornse meer voor een drankje en een schaaltje friet op het enige (?) rookvrije terras van Groningen. Vrouw I lijkt gewend te zijn aan de fraaie Van Raam-driewieler. Hoewel ze geen skelter- of trekkerkindverleden heeft jakkert ze lekker vrolijk voor me uit. Langs het kanaal fietsend wapperen haar haren op zijn Daphne Schippers indertijd op weg naar goud, in de wind. Op het terras nemen we de personeelskrapte in de als boeren klagende horeca door en bespreken een eenvoudige oplossing. Laat obers niet acht keer heen en weer lopen voor één drankje van inmiddels € 7,- maar creëer een afhaalbuffetje met korting voor de naar beweging hunkerende terrastijgers.
Dinsdag Twee traanplaten maken de drempel doable voor de Van Raam. Metaalbedrijf Agema weet precies wat ik bedoel en fixt het.
Woensdag Omdat ik pas eind augustus bij mijn vaste fysio/masseur terecht kan, wijk ik uit naar een Chinese massagesalon in Stad. Een uur full-body massage wordt het. Van tenen naar hoofd en van vingers naar schouders. Ik word ontvangen in een klein kamertje met een grote massagetafel (gerieflijk), ingelijste aanwijzingen aan de muur, ‘houd uw onderbroek gerust aan!’ (handig) en een 45-jarige mevrouw met in massageolie gedoopte warme handen (heerlijk). Het verschil met mijn fysio is dat die zich concentreert op de dieper liggende spierweeefsels en echte gesprekken en dat de full-body zich richt op een ontspanningsmassage over (bijna) het hele lichaam en inwisselbare vriendelijkheden in Jip-en-Janneke-taal. Mijn Mandarijn haalt het niet bij haar Westerkwartiers. Als ze mijn bovenbenen doet geniet ik van haar uitspraak van ‘jonge hond’, ‘steigerpalen’ en ‘cilinderzuigers’.
Donderdag Anders dan de over personeelskrapte jeremiërende horeca vult de gemeente tekorten op door uitgekiend burgers in te schakelen bij het opsporen van zaken die verbetering behoeven. Groningers wordt gevraagd openbareruimteprobleempjes te melden. Daar doen we graag aan mee, maar werkt het ook? Van de acht meldingen worden zeven vlot afgewikkeld. Nummer acht ligt op het bord van ProRail, maar die zegt niets te kunnen doen. Groningen – ProRail: 7 – 0.
¹International Martini Organ Contest Groningen
²Zink = houten, gebogen blaasinstrument