Je was twaalf en de geur van pas gemaaid
Gras bedwelmde je, maakte je dronken;
Het geluid van noppen op de kleedkamervloer
Had geklonken als trommelstokjes van de tamboer.
Nu achtendertig, je hartslag is wat hoger dan normaal
En ook moet je ineens veel vaker plassen.
De veters worden aangesnoerd als in een rijgkorset,
De schoenen glad, je lange blonde haren pas gewassen.
Je moet je uren voor de wedstrijd melden,
Dan krijg je lauwe koffie en een bleke weke boterham
Met cervelaat of natte knak; voetbalmannen
Smeren de warmte van je billen aan hun grage vlakke handen.
Verzetten wil je je, maar wist je maar hoe,
Als je mee wilt doen, dan pik je veel.
Was reserve zijn een spel, jij was de kampioen,
Je gaf je leven voor een club, een veld, een doel.