Um geld oet te sparen was de parsenielskapstok in de gang plaotst zodat bakstallige 2a’ers de jasbuzen van de neien regelmaotig in de paraplubak leegden. Veken had daor al ies wat van zegd. De olden hadden hum vrömd ankeken. Zo had Veken der ok an moeten wennen dat de parsenielsplee an de kantine lag. Zat ’t hiele spul je schaopachtig an te gniezen aj je riem ies flink anhaalde.Lees verder
Geboortetieken ARIANE & WILLEM
Sleen, 15-04-07
Intied dat moeke Maxima drok doende was om aal parsend nummer drie ’t levenslocht te laoten anschouwen (omreden zie zo lange deden over ’t oetfigelieren van een koppel veur- en bijnaomen, kunnen wij mit de naomgeving ok niet wieder) en Holleeder liever een hart- en nieroperasie undergung dan een fair trial (zwienenieren doen ’t aans ok vaok goed in mèensenlieven, las ik argens) waren oeze beide dwarggeiten in’e wèer um zuch klaor te maoken veur heur eerste wörp, deur hinneweer te drentelen, deur dan weer ies te gaon liggen, um zuch vortdaolijk daornao wieder op te richten, deur gespannen of quasi interesseerd op een strochie te kauweln, deur een zichtbaor verlet om, zeg maor algemien concentrasievermogen, dat zag je geliek, zie wusten ’t niet, ze begrepen niet waor de lichaomlike veraanderings die mit de dag anmeerderden, opan gungen, van jongen kriegen haden zie nog nimmer heurd, baren zat niet in hun systeem.
Nieuwe inwoners
Haar winterkleed gaat in de zak voor Polen,
Hij past de zomerjas die Emmen heet.
De ijssalon is als een smaakmagneet;
Toyisten zijn de nieuwe gladiolen.
Het leescafé, de oude melkfabriek
Vervangen glas-in-lood en bleke beelden.
Een paarsbepruikte nimf met billenweelde
Danst in de eredienst op jazzmuziek.
Het stadsbestuur staat klaar met gratis koek,
Een bronzen brassband steekt de loftrompet.
Men toont de plannen voor een nieuwe look
Die Emmens stadshart op de kaarten zet.
Het kost wat, maar dat doet ook het silhouet
Van afbraak, neergang, krimp en vorstverlet.
Reigers in de dierentuin
Verdwaalde reigers in de dierentuin:
De nieuwe burgerservicenummerlozen.
Ze zitten wat, ze denken, praten, vozen;
De lange snavels recht, de koppen schuin.
Hun vale, paarse, blauw is eerder grijs.
Ik tel er zeven, of toch acht, nee zeven,
Acht is een aap, één zonder hondenleven,
met elke dag een vrij entreebewijs.
Ze snaaien verse vissen bij de vleet
En schuilen schichtig bij de nachtverblijven.
De koude mist verhult hun lange lijven,
Gastvrijheid is hier gratis, kamerbreed.
Ze hopen dat de zoo nooit weg zal gaan,
Maar nu en eeuwig hier blijft voortbestaan.
Op fietse naor Emmen
Niet meer van deze tijd, voorbij, verworden;
Er zijn veel dingen waar je zonder kan:
Kwakzalverij, Hemelvaart, ramadan,
Een roomse rector zonder paapse orde,
Ledlichten onder oude lampenkap,
Bermen maaien, vlaggen zonder pompeblêden,
Staartbot, encyclopedie, waterschap,
jagershut, twintig soorten Sandwich Spreaden,
‘n Koning, schaamluis, Argentijnse koningin,
Borsthaarschaar, kraantjeskan en tussenzin,
Griepprik, omroepgidsen, blauw bakeliet.
Maar zonder boek, Bach, op fietse naor Emmen,
Kibbelingen van de markt, vrouwenstemmen,
Koormuziek, sportbeha’s, gaat leven niet.
Wall of fame
‘Wat een kutschoel ok,’ floepte ze dr’oet. ‘Ragebollen, pedo’s vetzakken,’ weirdo’s as leraren. Heur mam had het net niet heuren kund, die zat de Libelle te lezen under de schemerlamp. December 2009. De laptop lag warkeloos onder handbereik. De dongel veur straf d’roet. Twee weken gien msn, gien facebook, gien hyves, games, chatrooms. En die miste Mariet non ’t meist van al. Veur berretied inloggen under een valse naom en dan het net op, ze was krap-an verslaafd aan ranzige sites. Niemand die deur had dat ze maor net zestien was. Via de twitter wuur ze overvoerd met neis. Heet neis. Heur tillefoon was de link mit de echte wereld, the real thing, zoals Mariet ‘t nuumde.
Bach bezoekt Dorpskerk Sleen
‘Uitverkocht, maar er zijn nog wel kaarten op de avond zelf,’zei de kaartverkoper in Sleen. Extra vroeg op de fiets door de vrieskou op weg naar een avond hemelse muziek. De Hohe Messe, uitgevoerd door de Asser Bach Cantategroep. Dirigent: Paulien Kostense, solisten: Susan Jonkers (sopraan), Anneloes Volmer (alt),Falco van Loon (tenor) en Donald Bentvelsen (bas-bariton).